PAS seolah-olah terpegun dengan kejayaannya mengumpul lebih 100,000 penyokong di Stadium
Darul Aman, Kedah baru-baru ini. Perhimpunan yang dinamakan Himpunan Hijau ke Putrajaya
bertujuan menyuntik semangat dalam usaha parti itu merampas kerusi kerajaan pusat daripada
Barisan Nasional.
Begitulah gerak kerja PAS yang menganggap bilangan penyokong yang hadir pada sebarang
perhimpunan atau ceramah mereka sebagai tanda aras kepada tahap sokongan rakyat kepada parti
itu. Politik angka ini juga menjadi budaya PKR dan DAP kerana bagi mereka lebih ramai yang
datang mendengar siri ceramah yang memaki hamun, mencaci dan memfitnah pemimpin negara,
maka lebih ramailah yang datang untuk mendengar. Lebih-lebih lagi jika maki hamun dan cacian itu
mencapai tahap maksima berisak-isaklah penyokong untuk mencari tempat duduk.
Realitinya jumlah yang ramai belum tentu lagi diterjemahkan menjadi undi di peti undi setiap
pilihan raya diadakan. Kebanjiran 'kopiah putih' di stadium tersebut umpama buih-buih di
permukaan air yang akan hilang apabila ditiup anging. Mereka sebenarnya tidak mempunyai
kekuatan sedikitpun kerana apa yang dipaparkan dalam media milik pembangkang atau youtube
mahupun blog hanyalah sebagai satu propaganda murahan untuk menunjukkan seolah-olah mereka
bila-bila masa sahaja boleh menawan Putrajaya. Jika begitu sudah lama PAS memerintah Malaysia
sekiranya populariti diukur daripada berapa isi padang atau stadium mampu diisi oleh sesebuah parti
politik.
Lihat sahaja semasa kempen pilihan raya peringat negeri Sarawak pada April tahun lalu di mana
boleh dikatakan ceramah anjuran BN lebih kecil kehadirannya daripada yang dianjurkan
pembangkang. Mereka berdabik dada dengan penuh kebanggaan bahawa saatnya amat hampir untuk
menubuh kerajaan negeri bagi menggantikan BN.
Malah Pengarah Pilihan Raya PKR bagi PRN Sarawak, Azmin Ali dengan begitu angkuh berkata
partinya akan merangkul sekurang-kurang 34 kerusi.
Namun apabila keputusan pilihan raya diumumkan, ia menunjukkan dengan jelas bahawa rakyat
tetap memilih untuk kekal bersama BN. PKR yang paling yakin dan tamak hanya memperolehi 3
kerusi berbanding 16 bagi DAP dan kosong untuk PAS. Ini kerana rakyat bijak menilai bahawa
pihak pembangkang hanya parti cakap kosong yang menggunakan kepandaian berpidato sebagai
modal politik mereka dan tidak lebih dari itu. Pembangkang tidak mempunyai visi yang jelas
bagaimana mahu mentadbir negara ini.
Dalam Pakatan Rakyat terdapat tiga model pentadbiran yang bakal menjadi persaingan sengit
sekiranya mereka menang - PKR akan menonjolkan konsep pluralisme agama dan Islam liberalnya,
PAS pula memperkudakan Islam untuk memperlihatkan satu pandangan totok yang jumud dan beku
sementara DAP pula merancang mahu merungkai segala institusi berkaitan Melayu. Berbanding
dengan BN yang sejak merdeka telah menunjukkan kecemerlangan mentadbir serta mengurus
Malaysia peringkat demi peringkat sehingga mencapai tahap kejayaan yang dinikmati sekarang.
Oleh kerana itu bolehlah dikatakan PAS dan rakan-rakan kongsinya bermimpi di siang hari jika
mereka berfikir rakyat akan memihak kepada mereka berdasarkan kepada jumlah kehadiran semata-
mata.Seperti yang pernah disebutkan oleh Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak, BN mampu
menggembeling jumlah jauh lebih besar jika ia mahu tetapi sedar ia hanyalah satu usaha yang
membazir dan tidak mendatangkan faedah.
Yang lebih penting bagi beliau ialah terus bertemnu dengan rakyat dari segenap lapisan serta
menerangkan dasar-dasar kerajaan disamping melaksanakan pendekatan yang lebih inovatif dan
pro-aktif untuk membela nasib rakyat jelata. Seperti pepatah Melayu biarpun anjing menyalak, bukit
tidak akan runtuh; biarpun pemimpin PAS, PKR dan DAP menjerit memaki hamun dan memb fitnah
pemimpin negara hingga terkeluar anak tekak, rakyat tetap tidak berganjak menyokong BN. Rakyat
tahu BN adalah umpama gunung yang cuba diruntuhkan anjing dengan salakan kecilnya namun
anjing itu tahu lama kelamaan suaranya akan tenggelam dan gunung tetap berdiri teguh.
Darul Aman, Kedah baru-baru ini. Perhimpunan yang dinamakan Himpunan Hijau ke Putrajaya
bertujuan menyuntik semangat dalam usaha parti itu merampas kerusi kerajaan pusat daripada
Barisan Nasional.
Begitulah gerak kerja PAS yang menganggap bilangan penyokong yang hadir pada sebarang
perhimpunan atau ceramah mereka sebagai tanda aras kepada tahap sokongan rakyat kepada parti
itu. Politik angka ini juga menjadi budaya PKR dan DAP kerana bagi mereka lebih ramai yang
datang mendengar siri ceramah yang memaki hamun, mencaci dan memfitnah pemimpin negara,
maka lebih ramailah yang datang untuk mendengar. Lebih-lebih lagi jika maki hamun dan cacian itu
mencapai tahap maksima berisak-isaklah penyokong untuk mencari tempat duduk.
Realitinya jumlah yang ramai belum tentu lagi diterjemahkan menjadi undi di peti undi setiap
pilihan raya diadakan. Kebanjiran 'kopiah putih' di stadium tersebut umpama buih-buih di
permukaan air yang akan hilang apabila ditiup anging. Mereka sebenarnya tidak mempunyai
kekuatan sedikitpun kerana apa yang dipaparkan dalam media milik pembangkang atau youtube
mahupun blog hanyalah sebagai satu propaganda murahan untuk menunjukkan seolah-olah mereka
bila-bila masa sahaja boleh menawan Putrajaya. Jika begitu sudah lama PAS memerintah Malaysia
sekiranya populariti diukur daripada berapa isi padang atau stadium mampu diisi oleh sesebuah parti
politik.
Lihat sahaja semasa kempen pilihan raya peringat negeri Sarawak pada April tahun lalu di mana
boleh dikatakan ceramah anjuran BN lebih kecil kehadirannya daripada yang dianjurkan
pembangkang. Mereka berdabik dada dengan penuh kebanggaan bahawa saatnya amat hampir untuk
menubuh kerajaan negeri bagi menggantikan BN.
Malah Pengarah Pilihan Raya PKR bagi PRN Sarawak, Azmin Ali dengan begitu angkuh berkata
partinya akan merangkul sekurang-kurang 34 kerusi.
Namun apabila keputusan pilihan raya diumumkan, ia menunjukkan dengan jelas bahawa rakyat
tetap memilih untuk kekal bersama BN. PKR yang paling yakin dan tamak hanya memperolehi 3
kerusi berbanding 16 bagi DAP dan kosong untuk PAS. Ini kerana rakyat bijak menilai bahawa
pihak pembangkang hanya parti cakap kosong yang menggunakan kepandaian berpidato sebagai
modal politik mereka dan tidak lebih dari itu. Pembangkang tidak mempunyai visi yang jelas
bagaimana mahu mentadbir negara ini.
Dalam Pakatan Rakyat terdapat tiga model pentadbiran yang bakal menjadi persaingan sengit
sekiranya mereka menang - PKR akan menonjolkan konsep pluralisme agama dan Islam liberalnya,
PAS pula memperkudakan Islam untuk memperlihatkan satu pandangan totok yang jumud dan beku
sementara DAP pula merancang mahu merungkai segala institusi berkaitan Melayu. Berbanding
dengan BN yang sejak merdeka telah menunjukkan kecemerlangan mentadbir serta mengurus
Malaysia peringkat demi peringkat sehingga mencapai tahap kejayaan yang dinikmati sekarang.
Oleh kerana itu bolehlah dikatakan PAS dan rakan-rakan kongsinya bermimpi di siang hari jika
mereka berfikir rakyat akan memihak kepada mereka berdasarkan kepada jumlah kehadiran semata-
mata.Seperti yang pernah disebutkan oleh Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak, BN mampu
menggembeling jumlah jauh lebih besar jika ia mahu tetapi sedar ia hanyalah satu usaha yang
membazir dan tidak mendatangkan faedah.
Yang lebih penting bagi beliau ialah terus bertemnu dengan rakyat dari segenap lapisan serta
menerangkan dasar-dasar kerajaan disamping melaksanakan pendekatan yang lebih inovatif dan
pro-aktif untuk membela nasib rakyat jelata. Seperti pepatah Melayu biarpun anjing menyalak, bukit
tidak akan runtuh; biarpun pemimpin PAS, PKR dan DAP menjerit memaki hamun dan memb fitnah
pemimpin negara hingga terkeluar anak tekak, rakyat tetap tidak berganjak menyokong BN. Rakyat
tahu BN adalah umpama gunung yang cuba diruntuhkan anjing dengan salakan kecilnya namun
anjing itu tahu lama kelamaan suaranya akan tenggelam dan gunung tetap berdiri teguh.
No comments:
Post a Comment